Ανάλυση στο περιοδικό <ΖΕΝΊΘ> ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2006 -σχετικά με το οικολογικό μέλλον του πλανήτη
4 Αυγούστου 2010 στις 6:42 μ.μ.
Αγαπητό Ζενίθ
Συγχαρητήρια για το περιοδικό σας.Αποτελεί όαση μέσα στη πνευματική έρημο που μαστίζει την Ελλάδα- αλλά και όλο τον κόσμο- με πραγματική φωνή.
Στο τεύχος του Δεκέμβρη 2006 διάβασα πρόσφατα ένα εξαίρετο άρθρο του κυρίου Αλαματίδη για την οικολογική καταστροφή που συντελείται στις μέρες μας και τη συμβολή του αεροπλάνου σ αυτή.Συμφωνώ απόλυτα και δεν θα επεκταθώ περισσότερο. Θα ήθελα όμως να προσθέσω μερικά πράγματα ακόμη: Φοβάμαι ότι τα πράγματα είναι λίγο χειρότερα από αυτό που φαίνεται.Τα προβλήματα του πλανήτη είναι πρώτα το γνωστό φαινόμενο του θερμοκηπίου=βασικά η συγκέντρωσηCO2 στην ατμόσφαιρα και οι αλλαγές που αυτό προκαλεί,βασικά η αύξηση της θερμοκρασίας της γής.Το CO2 αυξάνεται κάθε χρόνο σταθερά,ξεκινώντας η αύξηση από την αυγή της βιομηχανικής Επανάστασης ενώ από το 1958 που γίνονται επίσημες μετρήσεις υπάρχει σταθερή αύξηση1-3 μονάδεςppmv κατά έτος. Ως γνωστό διάφορες συνθήκες προσπαθούν να ελέγξουν τις εκπομπές CO2 συναντούν όμως λυσσαλέα αντίδραση από τα οργανωμένα συμφέροντα σε διάφορα επίπεδα με πολλούς τρόπους με αποτέλεσμα οι εκπομπές CO2 να αυξάνονται σταθερά συντελώντας στη βαθμιαία αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη. Στο σημείο αυτό θα σταθώ στο δεύτερο πρόβλημα που δεν είναι άμεσα ορατό:Την τύχη του κόσμου την έχει ανεξίτηλα σφραγίσει το δεύτερο θερμοδυναμικό αξίωμα.Σύμφωνα μ αυτό το σύνολο της ενέργειας,η πρωτογενής ενέργεια των καυσίμων (δηλ.η συνολική και όχι μόνο του χρησιμοποιημένου ωφέλιμου και εμπορεύσιμου μέρους της) που χρησιμοποιεί ο τεχνικός μας πολιτισμός εκφεύγει τελικά ως άχρηστη θερμότητα στο περιβάλλον.Είναι δηλαδή ο τεχνικός μας πολιτισμός ένας περίπλοκος μηχανισμός που μετατρέπει συνεχώς τη πρωτογενή ενέργεια των καυσίμων σε θερμότητα που ξεφεύγει-άχρηστη πλέον-στο περιβάλλον προκαλώντας μ αυτό τον τρόπο τη θερμική ρύπανση του.
Η θερμική ρύπανση αυτή προστίθεται στην ενέργεια της εισερχομένης στον πλανήτη ηλιακής ακτινοβολίας αυξάνοντας την,αυξάνοντας συνεπώς τη μέση θερμοκρασία του πλανήτη.Η αύξηση αυτή είναι ανεξάρτητη από την αύξηση της θερμοκρασίας που δημιουργεί το φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Η ανάπτυξη του ανθρώπινου πολιτισμού έχει εκθετικό χαρακτήρα( δηλ.όπως η αύξηση ενός ποσού που τοκίζεται με ανατοκισμό). Υπάρχει κάποιο όριο στην ανάπτυξη αυτή, που πρέπει να μετακινηθεί σε μια λογιστική καμπύλη μια καμπύλη κορεσμού.Θα δώσω ένα παράδειγμα τι σημαίνει εκθετική ανάπτυξη για να καταλάβουμε γιατί μιλάμε:Ας υποθέσουμε ότι κάποιος έβαζε την εποχή της γέννησης του Χριστού στον τόκο με ανατοκισμό και ετήσια προσαύξης 5% ένα ευρώ.Στά 50 χρόνια θα είχε γίνει 11,5 ευρώ,στα 100χρόνια 131 ευρώ,στα 200 χρόνια 17.292,58 ευρώ,αλλά στά1000 χρόνια θα ήταν 1,5 εξάκις εκατομμύρια και σήμερα περίπου 2 δεκατριάκις εκατομμύρια 100 δισεκατομμύρια φορές το βάρος της γής σε χρυσό.!Τα μεγέθη και οι ρυθμοί είναι ασύλληπτοι.
Έτσι αναπτύσσεται ο πολιτισμός μας :τρέχουμε όλο και πιο γρήγορα και παράγουμε ενέργεια όλο και πιο πολύ,χρήσιμη και άχρηστη που στο τέλος διαχέεται στο περιβάλλον αυξάνοντας την εντροπία και τη θερμοκρασία του πλανήτη. Σχετικά με την ενέργεια που παράγει ο τεχνικόςπολιτισμός μας απο το 1970 που άρχισαν υπολογισμοί τά νούμερα έχουν ως εξής:το 1970 η πρωτογενής ενέργεια ήταν το 0,005 της ηλιακής και θα χρειαστούν περίπου 142 χρόνια για να φτάσει στο 1% (της ηλιακής)σε όλη την επιφάνεια της γής – 100 χρόνια για μόνο στη ξηρά- και να αυξήσει τη θερμοκρασία της γής κατά 1 βαθμό C, 166 χρόνια για 2 βαθμούς και 179 χρόνια για 3 βαθμούς.
Συνεπώς μόνο από τη θερμική ρύπανση περίπου το 2070 η θερμοκρασία της ξηράς θα αυξηθεί 1C και το 2090 2C.Oι συνέπειες είναι ανυπολόγιστες.Αυτά με την προϋπόθεση ότι δεν θα έχει διαλυθεί ώς τότε το παγκόσμιο οικοσύστημα από το φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Με απλά λόγια είναι αδύνατο να συνεχιστεί η αυξηση με τους παρόντες ρυθμούς και ταυτόχρονα να διατηρηθεί η βιωσιμότητα του πλανήτη.
Δέν θα σταθώ στις συνέπειες της αλόγιστης ανάπτυξης ούτε στα αίτια ψυχολογικά και κοινωνικά που οδηγούν σ αυτή.Είναι λίγο πολύ γνωστά και χιλιοσυζητημένα.Ρυθμούς ανάπτυξης όπως στον τωρινό θριαμβευτή καπιταλισμό στη φύση έχουν μόνο τα καρκινικά κύτταρα και τα βακτήρια.Η κατάληξη είναι ο θάνατος. Άλλο παράδειγμα:Το έμβρυο π.χ. μέσα στη μήτρα ενώ ξεκινά με εκθετικούς ρυθμούς ανάπτυξης ,από τον πρώτο μήνα και μετά η ανάπτυξη λαμβάνει λογιστικό τύπο.Άν π.χ.ένα έμβρυο μεγάλωνε μέσα στη μήτρα με τους σημερινούς αλόγιστους εκθετικούς ρυθμούς ανάπτυξης θα έπρεπε να γεννηθεί 13 χιλιόμετρα!
Η φύση βάζει φρένο κάτι που δεν κάνει ο άπληστος –αρρωστημένος-άνθρωπος.Κάποιοι οσφυοκάμπτες,δουλοπρεπείς <επιστήμονες>που εργάζονται γιά συγκεκριμένα συμφέροντα θα πουν όλα αυτά παραμύθια ή θα αντιτείνουν διάφορες επιστημονικοφανείς θεωρίες.Το μέλλον είναι κοντά, κάποιες δεκαετίες ακόμα.Ο καπιταλισμός κέρδισε τη μάχη με τά άλλα συστήματα για πολλούς και διάφορους λόγους ανάμεσα στους οποίους υπάρχει ότι ήταν πιο ευέλικτος και το λιγότερο απάνθρωπο σύστημα από τα άλλα 2(κομμουνισμός-φασισμός)
Υπήρξαν 2 παγκόσμιοι πόλεμοι και ποταμοί αίματος.Τώρα είναι η αρχή του τέλους.Θα καταστραφεί από τον ίδιο.Οι επιλογές είναι οι εξής δύο: ο καπιταλισμός θα καταστραφεί μαζί με τον πλανήτη ή θα βάλει νερό στο κρασί του.Και επειδή το δεύτερο είναι αδύνατο γιατί καπιταλισμός=συνεχή συσώρρευση και επέκταση το μέλλον είναι ζοφερό. Το μέλλον είναι η οικολογία. Δέν ξέρω αν ο καπιταλισμός τά καταφέρει και με την οικολογία και υπάρξει ο λεγόμενος οικοκαπιταλισμός , η ιστορία πάντως δείχνει ότι οι άνθρωποι δεν είναι τόσο τρελλοί όταν υπάρχει πραγματικός κίνδυνος..Δυστυχώς όμως τώρα το μέλλον φαίνεται μόνο από φωτισμένα μυαλά ενώ ο πολύς κόσμος είναι αποβλακωμένος από τα ΜΜΕ και την κυρίαρχη ιδεολογία του καταναλωτισμού- και δεν πιστεύει ή εθελοτυφλεί ότι υπάρχει πραγματικός κίνδυνος.Ελπίζω μόνο όταν φτάσουμε στο αμήν και ξυπνήσει από το λήθαργο θέλει δεν θέλει, να μην είναι πολύ αργά.
Και πάλι συγχαρητήρια για το περιοδικό σας
Υ.Γ.γιά περισσότερες πληροφορίες μπορεί κάποιος να ανατρέξει στο βιβλίο του Γιάννη Καλοπίση <Που πάμε>εκδόσεις Παπαζήση